Overdenking zondag 22 mei, Ds. Jan Bos
Johannes 14, 15-31
Psalm 1
Inleiding
We lezen verder uit Johannes 14. De toespraak die Jezus houdt na het laatste avondmaal en voordat hij wordt opgepakt en gekruisigd. Vorige week ging het over het huis van de Vader met de vele woningen. Over de mogelijkheid om in God te wonen. In ons gedeelte gaat Jezus verder en zegt Hij dat Hij ook in ons kan wonen. Hij heeft het over afscheid nemen en terugkomen. Wat dat concreet betekent lezen we in psalm 1: wij kunnen leven als een boom die een levende verbinding is tussen hemel en aarde.
Overdenking
Lieve mensen van God, gasten, gemeente van de opgestane Heer
1) Afscheid
Afscheid nemen is voor heel veel mensen ontzettend moeilijk.
Afscheid doen van spulletjes kan al moeilijk zijn.
Of van je huis, als je naar een verpleeghuis moet bijvoorbeeld.
Of je moet afscheid nemen van een huisdier... ook al zoiets.
Verschillende jongeren in onze kerk doen nu examen.
En na de zomer gaan sommigen ook uit huis.
Dat is ook een soort afscheid dat pijn kan doen.
Een periode is voorbij en komt nooit meer terug.
En wat merk je dan pas goed hoe mooi het was.
Maar het afscheid van een geliefde bij de dood is natuurlijk het allermoeilijkste.
Je voelt bij zo'n afscheid zo diep wat je aan elkaar had...
Dat is het dubbele van de liefde en het mooie van vriendschap en relaties:
omdat het zo mooi is doet het ook zo'n pijn als het voorbij is.
Juist daarover gaat het in dit stukje uit Johannes vanmorgen.